วันพุธที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

จุดไฟในใจคน : แม่


“ซาซ่า” แม่ผู้ไม่เคยยอมแพ้ กับ “อิ๋งอิ๋ง” ลูกผู้ไม่เคยท้อถอย
เพื่อนอาตมาสมัยเรียนประถม - เคี้ยวเข็ญสอนลูกจนได้ดี

เจริญพรคุณโยมทุกท่าน ในวาระโอกาสมงคล 12 สิงหา วันแม่แห่งชาติ อาตมานำเรื่องที่เกี่ยวข้องกับแม่และลูกมานำเสนอ รวมถึงหลักการสอน แง่คิด ที่จุดไฟในใจ เพื่อเป็นอุทาหรณ์ แบบอย่างที่ดี เพื่อญาติโยมทุกท่าน ได้นำไปปรับใช้ให้สัมฤทธิ์ผลอย่างเป็นรูปธรรมต่อไป

ขอเล่าความเดิมตามที่ โยมซาซ่า หรือ น.ส.ชฎาวดี อ่ำเอี่ยม เพื่อนอาตมาสมัยเรียนชั้นประถม โรงเรียนพิบูลประชาสรรค์ เขตดินแดง หลังจบป. 6 อาตมาเรียนต่อม.1 โยมซาซ่าออกไปเรียนต่อโรงเรียนอื่น พวกเราจากกันช่วงอายุ 12 ปีบริบูรณ์ จากนั้นอาตมาได้มาเจอกับโยมซาซ่าอีกครั้ง ในขณะบวชเป็นพระสงฆ์แล้ว โยมมาแนะนำตัว บอกเป็นเพื่อนอาตมา เมื่อครั้งสมัยเรียน ซึ่งอาตมาก็บอกไปตามตรงว่า จำไม่ได้จริงๆ สุดท้ายเขานำรูปมาให้ดู เป็นภาพสมัยเด็ก ถ่ายร่วมกันไว้ ก็เลยถึงบางอ้อ โยมซาซ่า เล่าความหลัง ให้ฟังเป็นระยะ

“โยมออกจากโรงเรียนพิบูลประชาสรรค์ ไปเรียนต่อจบม.3 ระหว่างนั้นก็ช่วยยายขายทอดมัน ที่บ้านจน หาเช้ากินค่ำ ไม่มีเงินเรียนต่อ ประกอบกับได้พบเพื่อนชายคบหาถูกใจ ลงเอยด้วยการตั้งครรภ์ ในวัย 15 ปี คลอดลูกอายุ 16 ปี” นี่คือสิ่งที่โยมซาซ่าได้อรรถาธิบาย.... ชีวิตผกผัน ลำบากลำบน อดทนสู้ ด้วยความวิริยะอุตสาหะ

เมื่อคลอดลูกสาวแล้ว จึงตั้งชื่อว่า ด.ญ.เบญจมาส นามสกุล เสนาะ ชื่อเล่น อิ๋งอิ๋ง โยมซาซ่าเล่าต่อว่า ก็เลี้ยงดูกันไปตามมีตามเกิด ถึงแม้จะยากจน แต่ก็มิเคยทอดทิ้งลูก อบรมสั่งสอน เป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกเห็นเสมอมา เริ่มต้นด้วยการค้าขายทำมาหากิน หนักเอาเบาสู้ ขยัน แต่ก็มีพรสวรรค์ในการพูด เก่งเจราจา เรียนรู้สะสมประสบการณ์ ผลที่ตามมาคือ สำเร็จ ตามความฝันที่วางไว้ รวมถึงความเป็นคนประหยัด ไม่ฟุ่มเฟือย เก็บหอมรอมริบสู้ชีวิตทุกวิถีทาง พร้อมทั้งหมั่นเติมเต็มหาความรู้ และที่สำคัญเป็นคนที่มีความกตัญญู เลี้ยงดูพ่อแม่ปู่ย่าตายาย ช่วยเหลือเจือจานผู้ที่ตกทุกข์ คุณสมบัตินี้โยมซาซ่า ถือปฏิบัติโดยสัญชาติญาณ ของคนที่มีจิตสำนึกดี

เรื่องราวชีวิตโยมซาซ่า มาถึงจุด ใฝ่เพียร ในวัยรู้จักผิดชอบชั่วดี ด้วยวิถีความเป็นแม่ หัวใจที่ไม่รู้จักแพ้ พยายามหาโอกาสไปเรียนภาษาจีนกลาง จีนกวางตุ้ง และภาษาอังกฤษ เพื่อต่อยอดวิชาชีพให้กับตนเอง ดั้นด้นถีบตัวให้สูงขึ้น เดินทางไปทำงานที่ประเทศฮ่องกง ใช้ความสามารถที่มีอยู่แสวงหางานใหม่ ด้วยการเป็น ไกด์

อาชีพไกด์ทำให้ชีวิตดีวันดีคืน เพราะความมานะทำงานหามรุ่งหามค่ำ หารายได้พิเศษ ขายสินค้าเสริมผนวกกับอาชีพไกด์ แม่ที่ชื่อซาซ่า สามารถส่งเงินเลี้ยงพ่อแม่ และลูกสาว ให้กินอยู่และเรียนหนังสือตามวัยได้อย่างสมบูรณ์ไม่บกพร่อง ที่ผ่านมา แม่ซาซ่า เคยพลาดพลั้งในชีวิต มีลูกก่อนวัยอันควร แต่ก็ถือว่า เป็นบทเรียนชีวิต ที่นำมาปรับตัว แล้วนำประสบการณ์นี้กลับมาสอนลูกอิ๋งอิ๋ง ไม่ให้พลาดเหมือนตน

แม่ซาซ่าส่งลูกเรียนหนังสือ เติมวิชาใส่สมอง ด้วยน้ำพักน้ำแรง จากหยาดเหงื่อและเนื้องาน นอกจากจะเป็นแม่ที่ให้ชีวิตแก่ลูกแล้ว ยังหาเงินส่งให้เรียน ให้คำสอนอบรมเพาะบ่มนิสัย ให้กำลังใจในการต่อสู้ไม่ให้ท้อแท้ ควบคุมดูแลกำชับ ติเตียน กำราบ ไม่ให้ลูกเสียคน สอนให้รู้พิษภัยสิ่งชั่วร้ายในโลกใบนี้ ชี้สิ่งดีสร้างสรรค์ให้ลูกได้เรียนรู้ และคว้ามันมาครอบครอง

สอนธรรมะในการดำเนินชีวิต ให้ลูกนำไปคิดประกอบ ธรรมะจากใจ ที่แม่ได้สัมผัสและเรียนรู้ ตามคำสอนของพุทธองค์ ที่คนใฝ่ดี เฉกเช่นแม่ ที่กำลังสอนลูก สามารถเรียนรู้ได้ โดยไม่ต้องบวชเรียน แต่หมั่นศึกษา อ่าน ฟัง รับรู้ และปฏิบัติ ทดสอบให้เห็นจริง

หลังจากลูกอิ๋งอิ๋งเรียนจบ แม่ซาซ่าไม่ละความพยายาม ส่งลูกไปเรียนเพิ่มเติมภาษาจีนกลาง จีนกวางตุ้ง และภาษาอังกฤษ ปูพื้นฐานวิชาชีพให้ลูก เคี้ยวเข็ญมองการณ์ไกล หวังให้ลูกมีอาชีพติดตัว และสามารถเลี้ยงตัวเอง เอาตัวรอดได้อย่างปลอดภัย มีความสุข

“ไม่มีอะไรได้มาง่าย ได้มาฟรี ชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ความยากลำบากคือแรงผลักดัน ฝันถึงจะเป็นจริง ถ้าลูกลงมือทำ” นี่คือคำสอนที่แม่มอบให้ลูกทุกครั้ง ที่บ่นท้อแท้ เหนื่อยหน่าย ไม่สบายอารมณ์

โยมซาซ่า ได้ชื่อว่าเป็น แม่สู้ชีวิต เป็นแบบอย่างที่ดีของลูก และการตัดสินใจเอาลูกมาฝึกงานกับแม่ในอาชีพไกด์ ด้วยความหวังให้ลูกได้เห็นการทำงานของแม่ ว่ายากลำบากแค่ไหน กว่าจะได้เงิน

“เมื่อลูกอยากได้อะไร ลูกต้องทำงาน ลูกอยากเรียนลูกก็ต้องทำงาน วิชาที่ได้จึงมีค่า ของที่ได้มาจึงมีค่า เงินที่หามาได้จึงมีค่า” ลูกจงจำไว้ ไม่เคยมีอะไรในโลกนี้ ที่ลูกจะได้มันมาฟรีๆ โดยไม่ได้ทำงาน!!! เป็นมุมคิดที่หลายคนรู้ และหลายคนยังทำไม่ได้ เพราะลงมือเพียงคิด แต่ทำไม่จริงจัง โยมซาซ่า มักสอนลูกเสมอว่า อย่าเอาเปรียบใคร และคนที่เอาเปรียบเรา ก็เพราะเขาเคยถูกเอาเปรียบมาก่อน

จวบจนวันนี้ลูกสาวอิ๋งอิ๋ง ได้ทำงานในวิชาชีพอย่างสมบูรณ์ เป็นไกด์ ตามรอยที่แม่สอนไว้ เพราะแม่ก็เป็นไกด์ที่ดี ส่งผลให้อาชีพที่ทำเจริญรุ่งเรือง

โยมซาซ่าคือแม่ ผู้ให้กำเนิด เป็นทุกอย่างของลูก สอนให้ดำเนินชีวิตไม่ประมาท รอบคอบ เมื่อลูกได้รับการถ่ายทอดจากแบบพิมพ์ดี อนาคตก็ดี และถ้าทำตามครรลองเหตุและผล ก็เท่ากับเป็นการสร้างอุปนิสัย พร้อมไปกับการช่วยสร้างชีวิต แม่ต้องอยู่ทั้งวงในวงนอก สอนลูกให้ใช้เวลาว่าง ปลูกฝัง เฉกเช่น การปลูกต้นไม้แล้วออกผล แม่ยังสอนคาถากันขโมยให้ด้วยว่า “ถ้านกกินเป็นบุญ ถ้าคนกินเป็นทาน” ถ้านกกินให้ถือว่าเราเอาบุญ ถ้าคนขโมยเอาไป ก็ถือว่าให้ทาน แล้วมันก็จะไม่ถูกขโมยเลยจนตลอดชีวิต กลายเป็นให้ทานไปเสียทุกที ถ้าสัตว์มากินก็เอาบุญ ก็ไม่ต้องฆ่าสัตว์ ไม่ต้องยิงสัตว์

แม่สร้างจิตวิญญาณของลูก สอนประหยัด สร้างนิสัยอ่อนน้อมถ่อมตน ห้เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ อบรมนิสัยกตัญญูรู้คุณ อบรมนิสัยห้ามเล่นการพนัน ถ้าอบรมบ่มได้ดังนี้ บ้านเมืองเรา เด็กมีปัญหา ไม่เคารพ ไม่รัก ไม่เชื่อฟังพ่อแม่ ชวนกันเป็นอันธพาล ก็น้อยลง สาเหตุที่เด็กมีปัญหา เพราะเขาไม่รู้เรื่องแม่ เพราะไม่รู้ว่า “แม่” นั้นคืออะไร และแม่บางคน ก็ไม่รู้ว่าความเป็นแม่คืออะไร เด็กไม่รู้ว่า การทำให้แม่ร้อนใจน้ำตาตกนั้น เป็นความเลวร้ายอย่างใหญ่หลวง ดังนั้นต้องสอนให้เขารู้ว่า “แม่” คืออะไร

แม่เป็นผู้สร้างโลก โลกจะดี หรือเลวก็เพราะคนในโลกมันดี หรือเลว คนในโลกมันจะดี หรือเลวก็เพราะแม่ได้สร้างอุปนิสัยคนเหล่านั้นมาอย่างไร แม่เป็นผู้สร้างดวงวิญญาณของลูก แม่ต้องทำหน้าที่ “แม่”

ส่วนลูกก็ต้องทำหน้าที่ “ลูก” เฉกเช่น “ลูกหมาไม่มีโอกาสตอบแทนคุณแม่ แต่ลูกหมาไม่เคยทำให้แม่น้ำตาตก” ขอเจริญพร


*************************






ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น